ในสวนเมฆ * ชมัยภร แสงกระจ่าง


เมื่อคราวที่แล้วรีวิวนวนิยายเรื่องผัดไทยไม่ใส่เส้นของอาจารย์ไป … ได้เสียงเห็นด้วยว่าสนุกสนานมามากโขทีเดียวครับ … คราวนี้มารีวิวชวนอ่านนิยายเรื่องใหม่ของอาจารย์ชมัยภรที่ชื่อว่า … ในสวนเมฆ …ที่ได้เคยตีพิมพ์เป็นตอนๆที่นิตยสารขวัญเรือน มาอยู่พักหนึ่งครับ …


จากเมื่อคราวงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติคราวที่แล้วที่ผมไม่ได้ไปโกยหนังสือมาไว้ครอบครองคราวนั้น มีนิยายหลายเรื่องที่ตกหล่นตามเก็บไม่ได้ … ในสวนเมฆก็คือนวนิยายเรื่องนั้น … น่าแปลกที่ผลงานใหม่ล่าสุดของอาจารย์เรื่องนี้ไม่มีวางขายตรามแผงหนังสือ (หรือว่าผมมอองไม่เห็นเองอะ) ที่มีวางก็เห็นมีแค่เรื่องจดหมายถึงดวงดาวกับขวัญสงฆ์ … จนได้พบเจอนวนิยายเรื่องนี้ที่ห้องสมุดรีบขอยืมอ่านด้วยใจอยากรู้เรื่องข้างในนวนิยาย …


นวนิยายในสวนเมฆ ผลงานเขียนของอาจารย์ชมัยภร แสงกระจ่างเป็นเรื่องของความรัก ความผูกพันของแม่กับลูก แม่กับย่า และลูกกับย่า โดยเน้นเรื่องของครอบครัว ความผูกพันกันเป็นหลัก ..กระทั่งวันแห่งความสงบสุขวันหนึ่งถูกทำลายโดยเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาทำความวุ่นวายให้กับครอบครัวนี้ป็นทุกข์ร้อนแทบจะทุกคน …


พระเอกของเราคือ นายลายเมฆ … เขาเป็นพระเอกตัวจริงที่มีนิสัยเงียบขรึม ไม่ชอบพูดชอบจา นิ่งอยู่ในมุมแล้วมองปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างพินิจพิจารณา .. กว่าทุกอย่างจะลงตัวได้ก็เล่นเอาคนอ่านลุ้นจนเหนื่อย … ส่วนนางกุณฑลกับนางกาญจนา ผู้เป็นแม่และย่าของลายแมฆ เป็นอีกตัวละครที่พวกเราชาวหนอนต้องเอาใจช่วยให้ทั้งคู่เขี่ยเสี้ยนหนามในชีวิตให้ออกไปจากชีวิตลายเมฆอย่างเร็วที่สุด … เพื่อความสงบสุขจะได้กลับคืนมา …


ส่วนตัวละครอีกตัวที่สำคัญก็คือ น้องจั๊ก หรือ เจนตา … สาวน้อยที่ตั้งท้องไม่มีพ่อแล้วเข้ามาอยู่ในบ้านพระเอก แบบที่ใครๆหลายคนเรียกสั้นๆว่า … หน้าด้านอยู่ได้ เรื่องราวสนุกสนานเพิ่มมากขึ้นเมื่อมีตัวละครหลายตัวอย่างแนน , อดิศักดิ์ ,พระเอกหนังหวานตะลึงโลกที่ชื่อเพลิงฟ้า, นางเอกหนังแสนเสน่ห์อย่างกัลปนา ฯลฯ


เรื่องราวของนายลายเมฆเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆเพราะเจนตาหรือน้องจั๊กท้องไม่มีพ่อ และเข้ามาในชีวิตของเขา … ให้เขารับผิดชอบในฐานะเพื่อน …. ฟังดูแปลกๆใช่ไหมครับ … แต่เรื่องราวที่ทำให้คนอ่านแปลกใจคาดไม่ถึงมีอีกมาก (เกือบทั้งเรื่อง) จนเมื่อผมอ่านนิยายในสวนเมฆของอาจารย์เรื่องอ่านไปจนจบหน้าสุดท้าย …ก็รู้เลยว่าอาจารย์เขียนนวนิยายแนวครอบครัวแบบนี้ได้ยอดเยี่ยมและมีเอกลักษณ์พิเศษไม่เหมือนใคร (ถ้าอ่านหลายๆเรื่องก็จะรู้เลยว่าสไตล์นี้แหละอาจารย์ชมัยภร) ในตอนต้น ต้นกลาง จนถึงตอนท้ายเรื่องก็เดาไม่ค่อยจะถูก …ยิ่งตอนจบเรื่องอยากจะบอกเพื่อนหนอนว่า …ผมน้ำตาไหลอาบแก้มด้วยความซาบซึ้งในความรักของพ่อ-แม่-ลูก ลองอ่านดูสิครับ …


“จั๊กๆๆๆ”
ร่างนั้นยังตรงดิ่งลึกลงไป เขารู้สึกเหมือนตัวลอยได้ ขณะเปล่งเสียงตะโกน “ เจนตา เจนตา …ๆๆๆๆๆๆๆ”
เสียงของเขาดังก้องกังวานไปทั่วหาด เหมือนเมฆก้อนใหญ่แล่นมาบดบังท้องฟ้า เขาตะโกนอีก ตะโกนแล้วตะโกนอีก “ เจนตา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ” นาทีวิกฤตนั้นเธอหันมา แล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เมฆก้อนใหญ่เลื่อนออกจากตะวัน แดดยามบ่ายสาดฉาย เสียงได้ตัวจิ๋วระรัวอยู่ข้างหู
“ แม่จั๊กค้าบๆๆๆๆๆ”
เธอเดินกลับมา เวลาเดียวที่เขาหมดแรงล้มลงบนหาดทรายได้ตัวจิ๋วร้องเรียก “พ่อเมฆค้าบบบบบ…” เขากลับบอกว่า “วิ่งไปหาแม่ไปลูก” เด็กน้อยละล้าละลัง แต่ในที่สุดก็วิ่งไปในทะเล เขามองอยู่ และเห็นภาพนั้นเต็มตา เธอรับร่างลูกชายไปกอดแล้วทรุดตัวนั่งลงในน้ำทะเล
ลายเมฆค่อยๆยันตัวลุกขึ้น มองภาพนั้นนิ่งนานเหมือนจะเก็บไว้ในความทรงจำ เธอลุกขึ้น อุ้มลูกชายเดินกลับมา ทรุดตัวนั่งตรงหน้า เขานิ่งงัน วิกฤตที่เพิ่งจะผ่านไปทำให้พูดอะไรไม่ออก น้ำตาไหลริน มือเล็กๆของไอ้ตัวจิ๋วยื่นมาแตะแก้มเขา
“พ่อเมฆร้องไห้”
เจนตาเงยหน้าขึ้นมองเขา นัยน์ตาเธอเต็มไปด้วยน้ำตา แต่ริมฝีปากมีรอยยิ้ม เขาดึงเธอเข้ามากอด
“อย่าทำแบบนี้อีกนะ”
เธอพยักหน้าแล้วร้องไห้โฮ
“กลับบ้านกัน” เขาบอกเธอ


นี่คือตอนใกล้จบของนวนิยายชีวิตเข้มข้นเรื่องนี้ที่ผมขอการันตีว่าอ่านสนุก ได้สาระสัจธรรมชีวิตอย่างเต็มเปี่ยมแถมความซาบซึ้งตรึงใจกลับไปเป็นน้ำตาแห่งความปีติอีกต่างหาก … เอาเป็นว่าเพื่อนหนอนไปหาอ่านในสวนเมฆของอาจารย์ชมัยภร แสงกระจ่างเล่มนี้กันเยอะๆนะครับ …


สวัสดีวันอังคารแสนหวานเหมือนเคยครับ … นายเมฆฉายหน้าบานคนเดิม


————————————————————————
ที่มา


http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=itsarawut&month=08-2009&date=04&group=1&gblog=84


 


หมายเหตุ


ในสวนเมฆ ได้รับรางวัล ชมเชย ประเภทนวนิยายในการประกวดหนังสือดีเด่น ประจำงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ปี 2553