สนุกสนานกันเหลือเกิน ในงาน 45 ปีวรรณศิลป์ จุฬา
เริ่มจาก ตั้งแต่แสงแดดยังร้อนระอุ พนักงานขาย ก็ไปเตรียมวางหนังสือ ทั้งแดดยังเปรี้ยง

บู๊ทคมบาง ของเรา มีนักเรียน และผู้ปกครอง จาก รร. ละอออุทิศ มารับหนังสือ พร้อมร่วมกันบริจาคเงินและสิ่งของ เพื่อสมทบทุนค่ายศิลปะเด็ก ที่กาญจนบุรี พร้อมกันนี้ก็ยังได้พบกับคุณชมัยภร แสงกระจ่าง นักเขียน ผู้เขียนเรื่อง เที่ยวบินยามเช้า ที่ รร. ละอออุทิศ นำไปใช้เป็นหนังสือนอกเวลาด้วยค่ะ

ดูรูปถ่ายสิคะ นักอ่านตัวน้อยๆ น่ารักทีเดียว


จากนั้น เวทีเริ่มด้วย กิจกรรมการมอบรางวัลการประกวดเรื่องสั้นละบทกวี “รางวัลเกียรตินิยมวรรณศิลป์ ครั้งที่ ๓”
ตามมาด้วย การอ่านบทกวีประกอบดนตรี (Melopoetry)

จากนั้นเป็นการเปิดตัว “ภาคีวรรณศิลป์” การรวมกลุ่มของชมรมวรรณศิลป์ 4 สถาบัน ได้แก่ จุฬาฯ ธรรมศาสตร์ เกษตรศาสตร์ และ ศิลปากร

สุดท้ายปิดด้วยรายการสำคัญ คือการเสวนา “วรรณศิลป์ผลิใบ คลื่นลูกเก่า – ใหม่แห่งวรรณกรรม”

บรรดาผู้สนใจ ร่วมฟังการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับวรรณกรรมในปัจจุบัน ทั้งวรรณกรรมแนวทดลอง วรรณกรรมในโลกไซเบอร์ หนังสือทำมือ และหนังสือนักศึกษา แนวการเขียนใหม่ๆ รวมถึงการให้คำแนะนำสำหรับผู้ที่กำลังฝึกเขียน ผ่านทาง 1 นักเขียนอาวุโส และ 3 นักเขียนร่วมสมัย


– ชมัยภร แสงกระจ่าง เจ้าของนามปากกา “ไพลิน รุ้งรัตน์” นักวิจารณ์หนังสือและนักเขียนชื่อดัง เจ้าของผลงาน “รังนกบนปลายไม้” ที่สร้างเป็นละครหลังข่าวภาคค่ำช่อง 3 ในขณะนี้ อายุมากที่สุดบนเวที แต่ก็คงความทันสมัย มีบล็อกของตัวเอง ทั้งยังขยันติดตามเรื่องราวในเว็บด้วย
– อรุณวดี อรุณมาศ นักเขียนหญิงคลื่นลูกใหม่ เข้าชิงรางวัลซีไรต์จากรวมเรื่องสั้น “การล่มสลายของสถาบันครอบครัวที่ความรักไม่อาจเยียวยา”

“นิ้วกลม” นักเขียนหนุ่มไฟแรง เจ้าของผลงาน “โตเกียวไม่มีขา”, “กัมพูชาพริบตาเดียว”, “เนปาลประมาณสะดือ” และความเรียง “อิฐ”

– ปณิธาน รอดเหตุภัย ยุวกวีดีเด่นแห่งชาติ ผู้ได้รับรางวัลชนะเลิศ Young Thai Artist Award จากรวมบทกวี “ใจกรุง” และรางวัลดีเด่นจากรวมบทกวี “แห่งห้วงฤทัยสมัย”
และกิจกรรมน่าสนใจอีกมากมาย

บรรยากาศเป็นกันเอง มีเสียงเพลงจากเวทีแอรบิคพอให้ตื่นเต้น

ค่ำแล้ว นักอ่านมาเดินงานมากขึ้น เพราะอากาศเริ่มเย็ฯสบาย เสียดายว่า พอ 20.00 น. ก็ต้องเลิกงานค่ะ


งานนี้คมบาง ออกร้านขายหนังสือด้วย เรื่องดังที่เป็นละคร คือรังนกบนปลายไม้ ดูจากพ่อหนุ่มคนนี้สิคะ


เสร็จจากงาน ก็แวะไปที่ moon shine bar เจ้าของร้าน คือ พี่เอฟ เป็นลูกศิษย์ ชมัยภร แสงกระจ่าง สมัยที่เรียน นิเทศ จุฬาฯ (โห ดูจากหน้า ต้องนานแล้วแน่ๆ เลยนะ พี่เอฟ)