เฟอร์ดีเดอร์ก
Ferdydurke
Witold Gombrowicz
ดลสิทธิ์ บางคมบาง แปล
จากสำนวนภาษาอังกฤษ Eric Mosbacher
327 หน้า, 250 บาท
สนพ. ชมนาด
เพื่อนใน FB ส่งมาให้อ่าน
ใช้เวลา 3 วัน
หลังปก มีข้อความตัวใหญ่ๆ เขียนไว้ว่า
“นี่ไม่ใช่ นวนิยายในขนบ!!”
ไม่ผิดจากคำประกาศ
ผมขอเรียกว่าเป็นนิยายเหนือจริง
เพื่อวิพากษ์โลกแห่งความจริงก็แล้วกัน
จอห์นนี่ ตื่นขึ้นมาในตอนเช้า
ในวัย 30 ปี แล้วจู่ๆ ก็ถูกพาไปเข้าโรงเรียน
เรียนร่วมกับเด็กหนุ่ม เด็กสาว
ในโรงเรียนที่แสนพิลึก
มี ครูที่สอนเฉพาะสิ่งที่ตนเองเคยเรียน
และ ครูที่ไม่มีความคิดใดๆ เป็นของตนเอง
ครูที่คอยสอนให้เด็ก รู้ตัวว่าตัวเองต้องเป็นเด็ก
มีวิธีการสอนคือ การพร่ำบอกให้
ชื่นชม บูชา อดีต, ขนบ, ธรรมเนียม
บทกวีนี่ไพเราะ เยี่ยมยอดเป็นเพราะ
มันแต่งขึ้นโดยกวีที่ยิ่งใหญ่ไงเล่า .. ครูบอก
มีนักเรียนถกเถียงกันจนมีเรื่องมีราว
.. อ้าวไม่แปลกหรอกหรือ
ที่พิสดาร คือ วิธีการตัดสินกันของชายหนุ่ม
ไม่ใช่การชกต่อย ฟาดปาก
แต่เป็นการตีสีหน้าแข่งกันต่างหาก
ใครตีสีหน้าได้เยี่ยมยอดกว่ากัน … ชนะ
ยังไม่หมด ๆๆ
โลกของ “เฟอร์ดีเดอร์ก”
ยังเป็นโลกที่ สนใจกันแต่เรื่องก้น
ก้นใครใหญ่ มั่นคง มีอำนาจ
ก้นใครเล็ก ก้นใครกระจุ๋มกระจิ๋ม สมวัย
ในตอนท้าย เฟอร์ดีเดอร์ก
ยังเป็นโลกที่แบ่งชนชั้นกันอย่างน่าขำอีกด้วย
เป็นงานที่มีท่าทีเสียดสี เยาะเย้ย
ถากถาง โจมตี สิ่งเก่าๆ สิ่งที่ใครๆ บอกว่าดี
สิ่งใดๆ ที่ใครบอกว่าใช่
ผู้เขียนตั้งคำถามว่า จริงหรือ?
ตั้งแต่เรื่องของสังคม การเมือง
มาจนถึงเรื่องวงใน อย่างงานเขียน งานศิลปะ
ผมชอบมากตรงที่
ผู้เขียน บอกว่า ใครๆ ก็เป็นศิลปิน
และมนุษย์ทุกคนสร้างงานศิลปะ
อย่า เอาคำนี้ไปกอดเก็บไว้คนเดียวเลย
ศิลปิน ทั้งหลาย…
———————————————–
แต่คำเตือน ก็คือความจริง
โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง
นี่ไม่ใช่นวนิยายในขนบ!!
ด้วยเรื่องราวพิลึกกึกกือ ประสมประสานกับ
สำนวนการแปลแบบ ดลสิทธิ์ บางคมบาง
ใครอ่านแล้วไม่รู้สึกปวดหัว
ผมอยากจะคิดว่า เขาโกหก
ผมอ่านไปด้วยความปวดหัว
เหมาะสำหรับคนที่อยากปวดหัว
เหมาะสำหรับคนที่อยากได้รสชาติใหม่ๆ แปลกๆ ครับ
จาก Facebook Thawat Nganrungraung
14 ตุลาคม 2557