ไปแวบดู การอบรมการเขียนนวนิยายขนาดสั้น ที่สมาคมนักเขียนฯจัดขึ้น เห็นมีคนสนใจการเขียนและลงทะเบียนร่วมกิจกรรมมากมายจนน้องที่รับลงทะเบียนต้องขออนุญาตแบ่งออกเป็นรุ่นต่อๆ ไป เหตุเพราะสถานที่อบรมบรรจุคนได้ไม่มากตามที่ลงทะเบียน และคณะวิทยากรเองก็เกรงว่าคนที่มาร่วมอบรมจะได้รับในสิ่งที่หวังไว้ไม่เต็มที่

รายการโทรทัศน์มาถ่าย

เห็นการโต้ตอบด้วยเหตุและผลแห่งการเขียน ได้ฟังคณะวิทยากรวิจารณ์งาน และได้ฟังการโต้แย้งจากเจ้าของผลงานว่าเพราะเหตุใดจึงเป็นดั่งเช่นนี้

ฟังๆ ดู ได้ยินทั้งเสียงหัวเราะ เสียงชี้แจงและอธิบาย เบาบ้าง ดังบ้าง แล้วแต่กรณีไป และยังมีเสียงสะอื้นบ้างเมื่อเจ้าของผลงานรับคำวิจารณ์จากวิทยากรไม่ได้

ทั้งนี้ทั้งนั้น การอบรมเพียงแค่สองวันก็ไม่ทำให้ใครเป็นนักเขียนได้ทันทีทันใด สองวันนี้คือการบอกเล่าและให้เห็นประสบการณ์ของนักเขียน เหมือนเป็นการจุดประกายไฟในตัวและหัวใจของคนที่อยากเขียน ซึ่งบางครั้งตัวเราเองไม่สามารถเห็นและรับรู้ได้ด้วยตัวเอง ถ้าไม่มีใครเอาไม้มาจิ้มๆ แหย่ๆ

ที่มา http://vassanac.multiply.com/photos/album/16/16#