ช่วงวันว่าง ข้าพเจ้ามักไม่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน มักจะทำอะไรเป็นท่อนเป็นลำมากกว่า
ที่ผ่านมา ข้าพเจ้าคิดว่ามีช่วงวันว่างมากมายเหลือเกิน ว่างจากการงาน ว่างจากการใช้ชีวิตประจำวัน ว่างจากการเรียน ว่างจากการทำตัวให้ว่าง ฯลฯ
สิ่งที่ข้าพเจ้ามักจะทำ ก็เป็นสิ่งที่ข้าพเจ้าไม่คิดใคร่หมายคาดว่าจะทำ มักจะเป็นเรื่องผิดเพี้ยนเปลี่ยนร่องไปจากที่ควรจะเป็น
เรื่องของเรื่องก็คือมันไม่เป็นเรื่อง เพราะไม้เอกมันไม่โผล่มาตรงคำว่าเรื่อง ข้าพเจ้าเห็นเพียงเรือง จะเรืองรองหรือรองเรืองหรือเรืองเรือง ข้าพเจ้าก็ไม้อาจรู้แน่ชัดนัก เพราะที่เห็นเป็นความมืดมนหม่นมิดสนิททึบ
ที่กล่าวมา ข้าพเจ้าก็มึนตึบ เพราะเสียงเพลงที่ข้าพเจ้าได้ยิน เป็นราวกับเสียงที่แผ่วโหยจากเครื่องเสียงเก่าคร่ำสีน้ำครำขึ้นสนิม สร้างความเสียดแทงแหนงหูมากกว่าความบันเทิงเริงระบำ
ตำบอน
