ดั่งภูผาเด่นตระหง่านต้านแสงแดด
ร้อนจะแผดเผาผลาญสักปานไหน
ยังยืนตั้งเขียวครึ้มกระหึ่มใจ
ไม่คณนาแสงใดในนภา
แม้สายลมโบยโบกกระโชกฟาด
ยังยืนเด่นผงาดเป็นภูกล้า
แม้ฝนกรากกรรชากเกลียวลดเลี้ยวมา
ยังยืนท้าลมฝนตั้งตนตรง
เป็นหญิงเก่งเคียงคู่ชายผู้เลิศ
เป็นแม่ผู้ประเสริฐคอยเสริมส่ง
เป็นแรงใจไฟฝันอันทระนง
คอยสืบส่งให้หญิงสู้ทุกผู้ไป
ถึงเวลาจากพราก
เป็นเรื่องยากเกินใจไม่ไหวได้
ขอเก็บเอาชีวิตสู้กว่าผู้ใด
มาเทิดแทบหัวใจไว้จารจำ
ภูเขายังยิ่งใหญ่ในใจอยู่
ภูเขายังยืนสู้ทั้งเช้าค่ำ
ภูเขายังเป็นแรงในเป็นไฟนำ
ภูเขายังเลิศล้ำเป็นธรรมใจ
ท่านผู้หญิงพูนศุข
เกิดมาทุกก้าวสร้างแต่ทางไสว
เป็น พนมยืน ยงค์ ดำรงไทย
เป็นพูนศุข นิรันดร์ในหัวใจชน
ชมัยภร แสงกระจ่าง
๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๐