ผ่านไปแล้วนะคะ สำหรับกิจกรรม ลัชฟอรัมครั้งที่ 1 ด้วยความร่วมมือจาก นิตยสารโอเพ่น และร้านหนังสือประตูสีฟ้า นับเป็นงานฟอรัมศิลปะสมความตั้งใจของผู้จัดเองค่ะ มีบรรยากาศที่สนุก กันเอง พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิด และซาบซึ้งในบางช่วง ที่สำคัญ มีเซอร์ไพรส์มากๆ มาชมบรรยากาศกันค่ะ
แขกร่วมงานของเรามีทั้งกวี โกสินทร์ ขาวงาม ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา นันทพร ไวศยสุวรรณ จากคมชัดลึก นงลักษณ์ เหล่าวอ จากจุดประกาย วาสนา ชูรัตน์ จากนิตยสารน้องใหม่ เฟิร์ส พี่เจี๊ยบ วรรธณา คุณจักรพันธุ์ ขวัญมงคล จากแฮมเบอร์เกอร์ เปียโน สุพัณณดา พลับทอง วีเจลูกตาล จาก TCDC และพี่มาโนช พุฒตาล ที่ให้เกียรติมาร่วมงานค่ะ
แรกเริ่ม อาณัติ มาตรคำจันทร์ เปิดฟอรัม ต้อนรับทุกคน ในช่วงสี่โมงเย็น ซึ่งตอนนั้น ตุล ไวฑูรเกียรติ แห่งคณะอพาร์ตเมนต์คุณป้า และ เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์ ก็มาแล้วทั้งสองคนค่ะ
เปิดเวทีด้วยบทกวี ของ ป๋อง ใบไม้ป่า ด้วยเสียงทุ้มๆ นุ่มๆ ต้อนรับฟอรัมค่ะ
จากนั้น ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา บรรณาธิการบริหารสำนักพิมพ์โอเพ่น ให้เกียรติ อ่านบทกวี ของตุล ด้วยท่าทีกันเอง แต่สำหรับพวกเรา ออกจะเป็นภาพที่แปลกตา เพราะพี่โญ ไม่เคยแสดงการอ่านบทกวีที่ไหนมาก่อนค่ะ
ตามมาด้วย กวีหนุ่ม ซะการีย์ยา อมตยา ผู้มีเพื่อนนักเล่นไวโอลินมาด้วย ช่วยเสริมบรรยากาศการอ่านบทกวีให้ขลังและเปี่ยมไปด้วยพลัง นับเป็นการอ่านบทกวีที่สร้างความประทับใจให้ผู้ฟังมากทีเดียวค่ะ จนถึงขนาดไม่ทราบว่าสาวคนไหน สั่งดอกไม่ช่อใหญ่มาให้ถึงในงานเลยค่ะ (ว้าว)
จากนั้น โกสินทร์ ขาวงาม โชว์เสียงนุ่มๆ ในบทกวีที่เพิ่งแต่งเอง เป็นบรรยากาศที่เย็นลง
ส่วนอังคาร จันทาทิพย์ ส่งเพลง กลับเถิดเรียม ของ ศรเพชร ศรสุพรรณ มาให้เรวัตร์ โดยเฉพาะ เป็นเพลงลูกทุ่งตัดพ้อของหนุ่มสุพรรณ ที่ตามหาหญิงสาวชื่อเรียมผู้ไปทำงานในกรุงเทพ
และสำหรับตุล เราได้รับเกียรติ จาก เปียโน สุพัณณดา พลับทอง ดีเจสาวจากคลื่น 99.5 มาอ่านบทกวีชื่อ เมื่อไร้เธอ ของตุล
เรวัตร์ อ่านบทกวีชื่อ ประตูสีฟ้า สำหรับร้านประตูสีฟ้าโดยเฉพาะ ตามด้วยตุล อ่านบทกวีของตนเอง ก่อนจะเข้าสู่รายการเสวนา
เพลง กวี (ไร้) ฉันทลักษณ์ และความรักร่วมสมัย
ทั้งสองพิสูจน์ให้เห็นว่า ไม่ว่าจะเกิดจากชนบท หรือเกิดจากกรุง ก็มี “ภาวะกวี” ได้ ไม่ต่างกัน เรวัตร์ยอมรับว่าเป็นลูกทุ่ง เกิดในบรรยากาศลูกทุ่ง ฟังเพลงลูกทุ่ง มีรายละเอียดในชีวิตที่ดูยากไร้ แต่จากวคามเหงา คิดถึงบ้านเมื่อยามเป็นทหารเกณฑ์ จึงพกกระดาษปากกาเขียนบทกวี ส่วนตุล เด็กเมืองแท้ๆ บรรยากาศชีวิตที่มีแต่สายไฟ งานปาร์ตี้ ต้นไม้ไม่กี่ชนิด แต่เมื่อเหงา ก็เขียนออกมา โดยเริ่มจากเเมื่อสมัยไปเรียนที่นิวยอร์ค และเริ่มเขียนเพลงก่อน จึงมาเขียนบทกวี
เรวัตร์ เปรียบไว้อย่างน่าคิดว่า ถ้าตุลเป็นยาอี เขาก็เป็นยาบ้า ถ้าตุลสนุกสนานกับกัญชา เขาก็ใบกระท่อม (ฮา)
สมเป็นคำจำกัดความแบบ ลัชๆ ค่ะ
ส่วนตุล รับเต็มหัวใจว่า เป็นโรค เสพติดกรุงเทพ เขาคิดว่ามันเป็นเมืองที่เจ๋งมาก และคิดว่า ไม่สามารถอยู่ในชนบทได้ และแม้อยู่ในชนบท เขาก็มักเขียนงานถึงฉากชีวิตในกรุงเทพ ขนาดอยู่ที่นิวยอร์ค เขาก็ยังเขียนถึงกรุงเทพ
เสวนาพอสนุกสนานได้ใจความ ตุล จึงโชว์เพลงกวีของเขา พร้อมกับเพื่อนรัก ที่มาเล่นกีตาร์ให้
แต่สิ่งที่พวกเราคิดไม่ถึง ก็คือ พี่มาโนช พุฒตาล มาร่วมงานด้วย พี่มาโนช บอกว่า อยากมาดูว่า กวี นักเขียน เขาทำอะไรกัน และอยากจะมาลองฟังว่า การอ่านบทกวีสร้างความรู้สึกอย่างไรได้บ้าง
ป๋องใบไม้ป่า อานบทกวีอีกครั้ง ของพี่ พิทักษ์ ใจบุญ จากนั้น อโลชา เวียงพงศ์ กวีหนุ่มหน้าราม ก็มาอ่านอีกบทของเขา ตามด้วย น้องจี๊ด ธัญญานันท์ ศรีชัยวรรณ ศิลปินสาวจากนิตยสารรูม ก็มาอ่านบทกวีอีกบทของตุล
แล้ววงเล็กของเราก็กลายมาเป็นพูดคุยกับพี่มาโนช พุฒตาล ถึงชีวิต และรายการที่จัดทุกเช้า ซึ่งงานนี้ คนร่วมงานล้วนเป็นแฟนรายการพี่มาโนช ทั้งนั้น
บรรยากาศกันเองและผ่อนคลาย ด้วยเพลงเบาๆ และเราก็จับกลุ่มคุยกันตามชอบ เพื่อรอคอยการแสดง เพอร์ฟอร์มานซ์อาร์ต หรือ ศิลปะแสดงสด จาก กวิน บุญธารา
แน่นอน ศิลปะแสดงสด เป็นเรื่องชวนสั่นหัวใจ และกวินก็ทำได้สั่นหัวใจทุกคนทีเดียว ด้วยการแสดงที่มัดแข้งขา ครอบหัวด้วยถุงพลาสติก และแสดงอาการทุรนทุราย ต้องการจะดิ้นออกไปจาก หมายเลขประจำตัวบัตรประชาชนของเขา!!!
เป็นครั้งแรกของกวิน ทีเดียว ที่ถูกจับมานั่งซักฟอกหลังการแสดง หลายคนแสดงความเห็นถึงความแรงของเขา พี่มาโนช บอกแบบผู้ใหญ่ว่า ถ้าเป็นคนโบราณ เขาก็ต้องว่าไอ้นี่บ้า (ฮา) เสียงจากเด็กๆ โดยเฉพาะ ซะการีย์ยา อมตยา ก็อธิบายถึงศิลปะแสดงสดของต่างประเทศ กันอย่างหลากหลาย หนุ่มคนหนึ่ง แสดงทัศนะว่า มนุษย์ เป็นสัตว์ที่บิดเบือนที่สุดในโลก มนุษย์จึงมีบทกวี ศิลปะ และการแสดงเพอร์ฟอร์มานซ์ และกวินเอง ก็ถามกลับถึงความรู้สึกของผู้ชม น้องสาวน่ารักคนหนึ่งที่นั่งตรงจุดที่กวินล้มลง บอกว่า ตกใจค่ะ ส่วนหญิงสาวด้านนอกบอกว่าอึดอัด
ปิดท้ายด้วยบทกวี จากซะการีย์ยา อมตยา ที่แต่งขึ้นในงานนี้สดๆ
บรรยากาศ อ่านบทกวี เพลง ศิลปะแสดงสด ในลัช ฟอรัม ปิดลงด้วยความสนุกสนาน เป็นกันเอง
ขอบคุณกวีทุกท่าน โกสินทร์ ป๋อง ซะการีย์ยา อโลชา ฯลฯ พี่เรื่องกิตต์ น้องนักศึกษาจากมรภ. สวนดุสิต นักข่าวทุกท่าน ทั้งจาก ผู้จัดการ สานแสงอรุณ สกุลไทย อะเดย์ แฮมเบอร์เกอร์ เอเอสทีวี TCDC สถาบันออกแบบไทยที่เจ๋งที่สุด ฯลฯ
ขอบคุณเป็นพิเศษ คือ พี่อึ่ง ยุพดี และพี่อี๊ด วาสนา ที่มาช่วยนั่งเป็นประชาสัมพันธ์ที่น่ารักมากๆ
ขอบคุณ เปียโน ที่รับเชิญมาอ่านบทกวี และช่วยประชาสัมพันธ์กิจกรรมในรายการวิทยุ คลื่น 99.5 เดอะเรดิโออย่างดี ขอบคุณพี่มาโนช พุฒตาล ที่มาสร้างความอบอุ่นกันเองให้ฟอรัมของเรา
และขอบคุณ พี่แป๊ะ พี่กบเจ้าของร้านประตุสีฟ้า ที่ทำร้านหนังสือสวยๆ ดีๆ ให้เราได้ใช้พื้นที่จัดกิจกรรม
ขอขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมงาน รวมทั้งที่ลืมเอ่ยนามด้วยนะคะ